ارتودنسي  :در واقع ارتودنسي يكي از روش هاي درماني در حيطه دندانپزشكي مي باشد كه به دندانپزشك امكان مي دهد كه بتواند با استفاده از آن ،بي نظمي هاي دندان را درمان نمايد.اتودنسي علاوه بر اينكه سبب مي شود دندان هاي فرد مرتب و منظم شوند،كمك مي كند تا دندان هاي فرد زيباتر شده و وي داراي لبخندي قشنگ تر هم گردد.در ضمن ارتودنسي مانع از پوسيدگي و خرابي دندان هاي افراد نيز مي گردد.

زيرا نامنظمي دندان هاي باعث مي شود كه دندان هاي اطراف نيز خراب شده و پوسيده شوند.كه در پي ان منجر به ايجاد اختلالاتي خاص در دستگاه گوارش و ديگر اعضاي عصبي كه به دندان ها ارتباط دارند ،مي گردد.بنابراين با همه اين تفاسير ،جهت داشتن دندان هاي سالم و منظم و همين طور جهت پيشگيري از برخي بيماري هاي خاص با توجه به نظر دندانپزشك ،در كلينيك دندانپزشكي براي فرد درمان ارتودنسي پيشنهاد مي گردد.در واقع اين روش درماني يك راح حل مناسب جهت مراقبت بهداشت دهان و دندان به حساب مي آيد.

ارتودنتيست كيست؟

در حقيقت از جمله رشته هاي تخصصي دندانپزشكي ،ارتودنسي است .در بالا نيز توضيح داديم كه اين رشته يعني ارتودنسي ،علمي مي باشد كه به منظم كردن دندان هاي نامنظم و كج و يا مشكلات ناشي از جفت نشدن دندان ها با يكديگر ،مي پردازد .در رشته دندان پزشكي به همه دانشجويان دندانپزشكي در مقطع تحصيلي دندان ، اصول درمان هاي ارتودنسي آموزش داده مي شود ،ولي تعدادي از دندانپزشكان مي توانند در ادامه تحصيل خود ،در رشته تخصصي ارتودنسي را انتخاب نموده و تخصصهاي بالايي را جهت برطرف كردن و درمان مشكلات نامنظمي و پيچيده دندان فرا گيرند.

بايد بگوييك كه در واقع اين رشته يعني ارتودنسي جهت شناسايي و درمان مشكلات ناهماهنگي و مامنظمي دندان ها و نيز شرايط قرارگيري ان ها در كنار يكديگر مي باشد .و در زمينه هم ارتودنتيست به كسي گفته مي شود كه تخصص ارتودنسي را ديده و دوره اي مخصوص در اي زمينه پشت سر گذاشته است و آماده مي باشد كه در اين زمينه به مراجعين خدمات بدهد.

انواع مختلف درمان ارتودنسي:

در حالت كلي مي توان ارتودنسي را به دو بخش طبقه بندي كرد:

1. ارتودنسي ثابت
2. ارتودنسي متحرك

در حقيقت ارتودنسي ثابت يك روش درماني شايع در حوضه دندانپزشكي مي باشد كه در اين روش درماني ،براكت هايي كه به دندان متصل مي شوند ،قابليت جدا شدن و خارج شدن ندارند و فرد نمي تواند ان ها را دهان خود خارج كند.ولي ارتودنسي متحرك روشي مي باشد كه در آن به بيمار اين امكان داده شده است كه بتواند وسايل متصل به دندان هاي خود را از دهان خارج نمايد و سپس مجددا آن ها را روي دندان ها و در دهان خود قرار دهد.